บันทึกการเรียนครั้งที่ 9  วันที่  16  ตุลาคม 2652

วันนี้เป็นวันที่เรียนตามปกติและยกชั่วโมงเรียนของสัปดาห์ที่แล้วมาเพิ่มเนื่องจากสัปดาห์ที่แล้วอาจารย์ผู้สอนติดธุระสำคัญ

เนื้อหาที่เรียน 
     1  สาธิตการทดลองของแต่ละกลุ่ม เหมือนสัปดาห์ที่แล้ว
     2  ทำประดิษฐ์ทั้งหมด 3 ชิ้น
ชิ้นที่ 1 
ใช้กระดาษขนาด A4  พับครึ่งลายตั้ง แล้วตัด จะเป็นทั้งหมด 2 แผ่น นำกระดาษแผ่นหนึ่งมาพับโดยเหลือมุมไว้ขนาด 1 นิ้ว  แล้วให้วาดรูป1รูป ทั้งด้านหน้าและด้านหลัง ให้มีความแตกต่างกัน เช่น ท่าทาง เครื่องแต่งกาย สัญลักษณ์  เป็นต้น  ตกแต่งให้สวยงาม หลังจากนั้น ให้ใช้มือข้างซ้ายจับกระดาษและใช้มือข้างขวาจับมุมด้านล่างของกระดาษ เปิด ปิด อย่างรวดเร็ว

รูปภาพประกอบ 

ชิ้นที่ 2 
ใช้กระดาษอีกด้านที่เหลือ พับครึ่งแล้ววาดรูปรูปเดียวให้ได้ทั้งด้านหน้าด้านหลัง ใช้กระดาษมาม้วนเป็นไม้ ใช้กาวติดลงไปในกระดาษ เมื่อหมุนจะประกอบเป็นรูปภาพเดียวกัน

รูปภาพประกอบ

ชิ้นงาน ที่ 3
ชิ้นนี้ให้คิดขึ้นเองแล้วบอกว่า เกี่ยวข้องกับวิทยาศาสตร์อย่างไร

รูปภาพประกอบ

คำอธิบายเพิ่มเติม

องค์ประกอบของว่าวที่จะลอยอยู่ในอากาศได้คือ

1. กระแสลมที่เคลื่อนที่ไปในแนวขนานกับผิวโลกทางใดทางหนึ่ง อย่างสม่ำเสมอ
2. พื้นที่ให้กำลังยกหรือแรงยกได้แก่พื้นที่ของตัวว่าว
3.อุปกรณ์บังคับ ได้แก่ เชือกหรือด้ายรั้งว่าว และสายซุง ซึ่งทำหน้าที่ปรับมุมปะทะของอากาศกับพื้นที่ของตัวว่าว ทำให้เกิดแรงยกและแรงดัน

ดังนั้น การเล่นว่าวต้องอาศัยลม ลมเป็นปัจจัยที่เราไม่อาจควบคุมได้ บางวันลมแรง บางวันลมอ่อน เราจะควบคุมได้ก็เพียงตัวว่าวของเราเอง เมื่อว่าวปะทะลม จะมีแรงมาเกี่ยวข้องด้วย คือ แรงจากน้ำหนักของว่าว แรงฉุดไปตามทิศทางของลม และแรงยกในทิศทางตรงข้ามของน้ำหนัก ผลรวมของแรงทั้งสาม เกิดเป็นแรงลัพท์ที่ทำให้ว่าวลอยขึ้นไปได้ และทิศทางของแรงลัพท์นี้ จะอยู่ในแนวเดียวกับแนวเชือกว่าวที่ต่อออกจากคอซุงพอดีในขณะที่ว่าวเคลื่อนที่สวนทางลม และตัวว่าวทำมุมเงย ทำให้เกิดมุมปะทะกับพื้นที่ตัวว่าว ทำให้อากาศด้านบน (หลังว่าว) ไหลเร็วกว่าด้านล่างว่าว ความกดดันอากาศจึงลดลง ทำให้เกิดแรงยกขึ้น ในขณะเดียวกัน ลมด้านล่าง (ใต้ว่าว) เคลื่อนที่ช้ากว่า ทำให้เกิดความกดดันสูง จึงพยายามปรับตัวให้มีความดันเท่ากับด้านบน จึงดันว่าวให้ลอยขึ้นด้านบน

ว่าวจะขึ้นได้จะต้องมีแรงถ่วง (น้ำหนักของว่าว) น้อยกว่าแรงยก และแรงขับ (ลม) ต้องมีความเร็วมากพอที่จะชนะแรงต้าน ซึ่งมีทิศทางเดียวกับกระแสลม

แรงที่กระทำต่อว่าว

แรงที่กระทำต่อว่าวที่สำคัญมี3แรง คือ แรงของน้ำหนักWแรงลมPและแรงตึงของเชือกT

น้ำหนักWของว่าวมีทิศทางลงล่าง แรงลมPเป็นแนวตั้งฉากกับว่าว(หากไม่คำนึงถึงแรงเสียดทานที่เกิดกับว่าวแรงที่กระทำต่อสิ่งกีดขวางจะมีทิศทางเป็นแนวตั้งฉากกับพื้นผิวของสิ่งกีดขวาง)แรงตึงของเชือกTจะมีทิศทางไปตามแนวเชือก

จากความรู้เรื่องสมดุลของแรงสามแรงนั้น เส้นเวกเตอร์ของแรงลมPและน้ำหนักWเมื่อวาดเป็นรูปสี่เหลี่ยม เส้นทแยงมุมของแรงลัพธ์Rที่ผ่านจุดที่แรงลัพธ์กระทำจะมีทิศทางตรงข้ามกับเวกเตอร์ของแรงตึงเชือกTแต่มีขนาดเท่ากัน(นั่นคือ อยู่บนเส้นตรงเดียวกัน

เว็บไซต์ที่เกี่ยวข้อง 

https://www.scimath.org/lesson-physics/item/7306-2017-06-14-15-20-47

ประเมิน

ประเมินอาจารย์ 
 อาจารย์บอกสิ่งที่ต้องทำชัดเจนและเพิ่มเติมในส่วนที่ขาดหายไป 

ประเมินเพื่อนร่วมห้อง
เพื่อนทุกคนตั้งใจทำงานอย่างเต็มความสามารถ 

ประเมินตนเอง 
ตนเองทำงานตามเวลาที่กำหนดและสามารถตอบคำถามได้เมื่อนำเสนอชิ้นงาน 

บรรยากาศในห้องเรียน 
อากาศเย็นสบาย อุปกรณ์มีเพียงพอตามความต้องการ